Co psychoterapeut(k)a CBT chciał(a)by pacjent(ka) wiedział(a) o terapii?

1. Psychoterapia CBT działa

Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest metodą opartą o badania naukowe. Oznacza to, że proponowane pacjent(k)om metody pracy były weryfikowane empirycznie pod kątem ich skuteczności. Psychoterapia jest prowadzona przez kompetentnych specjalistów_tki, którzy_e skączyli_ły  pięcioletnie studia psychologiczne i czteroletnią szkołę psychoterapii CBT, a zwykle dodatkowo wiele innych specjalistycznych szkoleń. Pracują pod superwizją, co oznacza stały nadzór bardziej doświadczonego psychoterapeuty_tki nad jakością ich pracy. Nawet jednak przy tych wszystkich warunkach psychoterapia nie zadziała jeśli…

1. Psychoterapia CBT nie działa sama

Mimo stosowania potwierdzonych naukowo metod, pracy pod kierunkiem wykwalifikowanej_ego specjalistki_ty psychoterapia nie zadziałała bez jednego ważnego czynnika. Konieczne jest zaangażowanie pacjenta_tki. Psychoterapeut(k)a poznawczo-behawioralny_a pełni rolę trenera_ki, pomocnika_czki, ale nie wprowadzi zmian za pacjenta_tkę. Terapia nie przyniesie oczekiwanych rezultatów bez zaangażowania na sesji i pomiędzy nimi (zadania terapeutyczne) i gotowości do podejmowania trudu zmiany.

1. Zmiany bywają trudne  

Psychoterapia ma pomóc w zmianach na lepsze. Lepsze jest lepsze niż gorsze – to wydaje się oczywiste – do psychoterapeuty_tki zgłaszamy się gdy coś w naszym życiu nie jest takie, jak byśmy sobie życzyli. To nie oznacza jednak, że zmiany są łatwe. Nawet te na lepsze. Nawet jeśli obecna sytuacja jest trudna, to jej poprawa wymaga kroku w nieznane. Wymaga odwagi i uporu. Wymaga stopniowej zmiany sposobu myślenia, działania, wyjścia poza utarte schematy. Wymaga wysiłku i czasu.

1. Zmiany wymagają czasu

Do psychoterapeuty_tki zgłaszamy się zwykle, gdy nie dajemy rady, gdy stosowane przez nas działania i sposoby nie przynoszą rezultatu. Zwykle oznacza to, że problemy trwają już jakiś czas, miesiące, lata, nawet dekady. Zwykle też nie mamy do czynienia z jednym problemem, ale kombinacją kilku współwystępujących trudności. Trudo oczekiwać, że zmiany nastąpią od razu, po kilku spotkaniach. Niekiedy czasem praca trwa klika lat, to proces a nie rewolucja.

1. Zmiany muszą być rewolucyjne

Niekiedy pacjenci oczekują, że po psychoterapii staną się kompletnie inną osobą. Zawsze szczęśliwą, nie doświadczającą trudnych emocji, radzącą sobie w każdej sytuacji. Oczywiście psychoterapia ma pomóc w doświadczaniu całego spektrum doświadczeń życia, nie zmieni go w idyllę. Dzięki niej możemy nauczyć się lepiej regulować nasze emocje (co nie oznacza, nie doświadczać smutku, lęku, złości), poprawić radzenie sobie w relacjach (co nie oznacza braku konfliktów), popatrzyć na siebie bardziej współczująco i akceptująco (co nie oznacza wyzbyć się wszystkich niedoskonałości). Psychoterapia pomaga żyć pomimo trudności, umieć stawiać im czoła, odzyskać nadzieję i poczucie wpływu ale też akceptować ograniczenia, który każdy/a z nas posiada z faktu tego że jesteśmy (tylko/aż?) ludźmi.