14 lutego kojarzy się większości z nas ze świętem zakochanych. Warto jednak przypomnieć, że święty Walenty jest nie tylko patronem zakochanych, ale także osób cierpiących na epilepsję. Dlatego tez 14 lutego obchodzimy także Światowy Dzień Chorych na padaczkę. Przy tej okazji warto nico poszerzyć swoja wiedze na temat tej choroby.
Przyczyny
Systemy przesyłania wiadomości w mózgu kontrolują każdą funkcję w ludzkim ciele. Padaczka rozwija się z powodu zakłócenia w tym systemie, które może wynikać z dysfunkcji mózgu.
W wielu przypadkach pracownicy służby zdrowia nie znają dokładnej przyczyny. Niektórzy dziedziczą czynniki genetyczne, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia epilepsji. Do innych czynników, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia choroby, należą:
- uraz głowy, na przykład w wyniku wypadku samochodowego,
- choroby mózgu, w tym udar i guzy,
- choroby zakaźne, takie jak wirusowe zapalenie mózgu,
- AIDS,
- uraz prenatalny lub uszkodzenie mózgu przed urodzeniem,
- stany rozwojowe, w tym autyzm i neurofibromatoza.
Objawy
Głównym objawem epilepsji są nawracające drgawki. Jeśli jednak pojawią się u ciebie poniższe objawy (niekoniecznie połączone z drgawkami), koniecznie zgłoś się do lekarza:
- drgawki bez gorączki,
- krótkie omdlenia lub zagubiona pamięć,
- sporadyczne omdlenia, podczas których tracisz kontrolę nad jelitami lub pęcherzem, po których często następuje skrajne zmęczenie,
- chwilowa brak reakcji na instrukcje lub pytania,
- nagła sztywność bez wyraźnego powodu,
- nagły upadek bez wyraźnego powodu,
- nagłe napady mrugania bez widocznych bodźców,
- nagłe napady żucia bez wyraźnego powodu,
- chwilowe oszołomienie i niezdolność do komunikacji,
- powtarzające się ruchy, które wydają się mimowolne,
- bojaźń bez wyraźnego powodu,
- panika lub złość,
- osobliwe zmiany zmysłów, takie jak węch, dotyk i dźwięk,
jeśli którykolwiek z objawów wystąpił u ciebie wielokrotnie, koniczne jest zasięgnięcie porady lekarza. Mogą one oznaczać epilepsję.
Pamiętaj jednak, że istnieją schorzenia lub stany, które mogą dawać podobne objawy i przez to bywają mylone z padaczką. Wśród nich wymienić można:
- wysoką gorączkę,
- narkolepsję lub powtarzające się epizody snu w ciągu dnia,
- katapleksja lub okresy skrajnego osłabienia mięśni
- zaburzenia snu,
- koszmary,
- atak paniki,
- napady psychogenne lub napady o podłożu psychologicznym lub psychiatrycznym.
Rodzaje epilepsji
Czasem lekarze są w stanie zidentyfikować przyczynę napadów. Istnieją dwa główne typy napadów odnoszące się do przyczyn ataków:
- Idiopatyczne lub kryptogenne: nie ma wyraźnej przyczyny lub lekarz nie może jej wskazać.
- Objawowe: lekarz wie, jaka jest przyczyna.
Istnieją również trzy typy napadów – częściowe, uogólnione i wtórnie uogólnione – w zależności od obszaru mózgu, z którego pochodzi napad.
Doświadczenie chorego podczas napadu będzie zależeć od dotkniętego obszaru mózgu oraz od tego, jak szeroko i szybko aktywność elektryczna w mózgu rozprzestrzeni się z tego początkowego obszaru.
Napad częściowy
Napad częściowy występuje, gdy aktywność epileptyczna ma miejsce w jednej części mózgu osoby. Istnieją dwa podtypy napadu częściowego:
- Prosty napad częściowy: podczas tego typu napadu chory jest przytomny. W większości przypadków pozostaje również świadomy swojego otoczenia, nawet gdy napad jest w toku.
- Złożony napad częściowy: podczas tego typu napadu świadomość chorego zostaje osłabiona. Na ogół nie pamiętają napadu lub jego wspomnienia są mgliste.
Napad uogólniony
Napad uogólniony występuje, gdy aktywność epileptyczna obejmuje obie połowy mózgu. Chory zazwyczaj traci przytomność w trakcie trwania napadu.
Wtórnie uogólniony napad
Napad wtórnie uogólniony występuje, gdy aktywność epileptyczna zaczyna się jako napad częściowy, ale rozprzestrzenia się na obie połowy mózgu. W miarę postępu napadu chory traci przytomność.
Leczenie
Obecnie nie ma lekarstwa na epilepsję. Istnieją jednak metody, które mają na celu wyciszenie ataków drgawek. Lekarz może przepisać leki przeciwpadaczkowe (LPP), które zapobiegają napadom. Jeśli leki te nie działają, inne potencjalne opcje obejmują m.in. stymulację nerwu błędnego lub specjalną dietę.
Głównym celem leczenia epilepsji jest zapobieganie napadom drgawek oraz niwelowanie skutków ubocznych, jakie niesie ze sobą ta choroba.
Skomentuj